
برگرفته از کتاب یک دیوانه فوتبال به قلم اینجانب که بزودی چاپ خواهد شد. شوخي روزگار عجيب است. در سحرگاه دومين روز از دومين ماه پاييز 1396 ،مردي كه روزگاري مرد ...
ارتش سرخ دات كام :
برگرفته از کتاب "یک دیوانه فوتبال" به قلم اینجانب که بزودی چاپ خواهد شد.
شوخي روزگار عجيب است. در سحرگاه دومين روز از دومين ماه پاييز 1396 ،مردي كه روزگاري مرد سال فوتبال ايران شد رهسپار ديار باقي شد، آن هم در حالي كه در شب پيش از آن، مراسم بهترينهاي فوتبال جهان برگزار ميشد و خب قرار بود جشن فوتبال و یادآوری ستارگان در شادمانی باشد اما افسوس که برای فوتبال ما همواره در بر یک پاشنه دیگر جهان می چرخد.
سالها از روزگاري ميگذرد كه پسر 18 ساله تيمهاي بوستان و پولاد بتواند به تيم اصلي شاهين دكتر اكرامي بپيوندد! آشتياني از مشهورترين بازيكنان تيم شاهين بود؛ بازيكني كه اخراجش در بازي با تهرانجوان باعث شد كه تيم شاهين براي اولين بار منحل شود. (متاسفانه دومين انحلال توسط خوديها بود!) آشتياني مردي بود كه همچون بسياري از ستارگان آن روزهاي شاهين، سرگردانيهاي بازيهاي روزگار و انتقال به پرسپوليس و از آنجا به پيكان و دوباره بازگشت به پرسپوليس را چشيد. همان پرسپوليسي كه او از بهترينهايش شد و از نسلي طلايي بود كه در برد بزرگ 6 به 0 در مقابل تيم تاج، رقيب سنتي آن روزگارشان، حضور داشت.
آشتياني آنقدر خوب بود كه چشمهاي گوهربين هامبورگيها در بازيهاي دوستانه اين تيم در ايران علاقه مند شد كه او را راهي ديار ژرمنها كند اما اين اتفاق رخ نداد. ولي سالها بعد، جانشين خلفش يعني مهدي مهدويكيا كه اتفاقاً در پست او هم بازي ميكرد موفق شد كه شايد آرزوي آشتياني را محقق سازد.
آشتياني از همان نسل طلايي قهرمان جام ملتهاي آسياي سالهاي دورِ فوتبال ايران است. او همينطور افتخار حضور در المپيك مونيخ را داشت و شايد در كارنامه بازيكنياش فقط حضور در يك جام جهاني كم بود.
آشتياني در كسوت مربيگري هم در كنار بيوك وطنخواه، پرسپوليس محبوبش را به قهرماني ليگ تخت جمشيد رساند و مدت زماني هم در كنار ايوان كونوف بود. او كارشناس ارشد تربيت بدني بود و ...
نوشتن از آشتيانيها آنجايي سخت است كه تبديل به سوگنامه ميشود. گويي ما ياد گرفتهايم در خزانها به ياد بهاريترين مردان فوتبالمان بيفتيم. همان مرداني كه تجربه و دانش تربيت بدني و افتخاراتش را هم دارند، اما از دايره بيرون ماندند تا به قول اردشيرخان لارودي و تيم پراستعداد ابرار ورزشي دهه 70 خورشيدي، چسبيده ها در ورزش بمانند. آشتياني هم حكايتش چون خيليها است كه مظلوم رفتند تا غريبه ها ادعاي مالكيت فوتبال را كنند! افسوس روحشان شاد.
جمعه, 3 آبان 1398 - 09:04 بعد از ظهر