همه منتظر بودند تا اولین نمایش لیگی پرسپولیس بعد از فینال نافرجام آسیا را ببینند. مهم بود که پرسپولیس با چه فرمی به مسابقات برمی گردد؛ خراب و کم رمق یا همچنان...
ارتش سرخ دات كام :
همه منتظر بودند تا اولین نمایش لیگی پرسپولیس بعد از فینال نافرجام آسیا را ببینند. مهم بود که پرسپولیس با چه فرمی به مسابقات برمی گردد؛ خراب و کم رمق یا همچنان پرشور و باانگیزه.
نیمه اول بازی این تیم برابر نساجی در زمین خراب قائم شهر زیاد چنگی به دل نزد. سرخ ها موقعیت چندانی نساختند و تازه نخستین گل شان در لیگ بیستم را هم خوردند تا بازنده به رختکن بروند. حکایت نیمه دوم اما به کلی فرق داشت. پرسپولیس برای فرار از شکست همه کار کرد؛ یک نمایش تهاجمی و پرحرارت که به خلق چندین موقعیت گل انجامید. از شوتی که به تیر خورد تا توپی که مدافعان حریف از روی خط بیرون کشیدند، آنقدر فرصت گل ایجاد شد تا نهایتا سرخپوشان یکی از آنها را از خط عبور دادند و دست خالی باتلاق را ترک نکردند.
مسلما کفیت زمین نساجی در حد لیگ دو هم نبود. اینکه چرا باید تیم خوب مازندرانی فوتبال کشورمان در چنین زمینی بازی کند، خودش یک قصه غم انگیز است، اما پرسپولیس در چنین زمینی زیر بارش شدید باران موفق شد یک امتیاز به دست بیاورد.
شاید روی کاغذ آنها دو امتیاز از دست دادیم و متوقف شدیم، اما در عمل با تیمی گرسنه مواجه بودیم که انگار آمده است دق و دلی قهرمان نشدن در آسیا را در لیگ خالی کند. بدون تعارف و تعصب با نمایشی که پرسپولیس در آن شرایط سخت ارایه داد، رقبا برای قطع نوار قهرمانی های این تیم کار دشواری خواهند داشت.
همه بهانه ها هم قبلا استفاده شده؛ از وزیر ورزش تا حفظ ثبات تیمی و سایر قضایا. الان دیگر این حرف ها خریداری ندارد؛ مخصوصا در مورد تیمی که همین چند روز پیش هافبک ارزشمند عراقی اش را از دست داد. بنابراین پایین کشیدن پرسپولیس با این جنگندگی کمی سخت به نظر می رسد.
نیمه اول بازی این تیم برابر نساجی در زمین خراب قائم شهر زیاد چنگی به دل نزد. سرخ ها موقعیت چندانی نساختند و تازه نخستین گل شان در لیگ بیستم را هم خوردند تا بازنده به رختکن بروند. حکایت نیمه دوم اما به کلی فرق داشت. پرسپولیس برای فرار از شکست همه کار کرد؛ یک نمایش تهاجمی و پرحرارت که به خلق چندین موقعیت گل انجامید. از شوتی که به تیر خورد تا توپی که مدافعان حریف از روی خط بیرون کشیدند، آنقدر فرصت گل ایجاد شد تا نهایتا سرخپوشان یکی از آنها را از خط عبور دادند و دست خالی باتلاق را ترک نکردند.
مسلما کفیت زمین نساجی در حد لیگ دو هم نبود. اینکه چرا باید تیم خوب مازندرانی فوتبال کشورمان در چنین زمینی بازی کند، خودش یک قصه غم انگیز است، اما پرسپولیس در چنین زمینی زیر بارش شدید باران موفق شد یک امتیاز به دست بیاورد.
شاید روی کاغذ آنها دو امتیاز از دست دادیم و متوقف شدیم، اما در عمل با تیمی گرسنه مواجه بودیم که انگار آمده است دق و دلی قهرمان نشدن در آسیا را در لیگ خالی کند. بدون تعارف و تعصب با نمایشی که پرسپولیس در آن شرایط سخت ارایه داد، رقبا برای قطع نوار قهرمانی های این تیم کار دشواری خواهند داشت.
همه بهانه ها هم قبلا استفاده شده؛ از وزیر ورزش تا حفظ ثبات تیمی و سایر قضایا. الان دیگر این حرف ها خریداری ندارد؛ مخصوصا در مورد تیمی که همین چند روز پیش هافبک ارزشمند عراقی اش را از دست داد. بنابراین پایین کشیدن پرسپولیس با این جنگندگی کمی سخت به نظر می رسد.
